بررسی رابطه ‏ی نوسازی و تکثرگرایی دینی در بین جوانان شهر و روستاهای سنندج

در این پژوهش باتوجه به نظریات پیتر برگر در باب تکثرگرایی دینی و نوع شناسی جان هیک در زمینه ی سبک های دین داری (تکثرگرایی، شمول گرایی و انحصارگرایی)، به بررسی رابطه ی نوسازی و تکثرگرایی دینی در بین جوانان شهر و روستاهای سنندج پرداخته شد. این پژوهش به روش پیمایشی در سطح شهر و شش روستای سنندج (سراب قامیش، اجگره ، دویسه، تنگی سر، نیر و محراب) انجام گرفته است. نمونه ی آماری شامل583 نفر از جوانان (29-18 سال) شهر و روستا بوده است که به روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شده اند؛ و پرسش نامه ها با بهره­گیری از اندیشه­های برگر در باب حاملان ثانوی نوسازی طراحی گردیدند. یافته ها نشان می دهد که شمول گرایی رایج ترین نوع دین داری در بین پاسخ گویان شهر و روستا می باشد و نادرترین نوع دین داری مربوط به انحصارگرایی است. نتایج رگرسیون چندمتغیره نشان می دهد که از مجموع 17 مؤلفه ی معرفی شده به برنامه ی رگرسیونی، موثرترین عوامل بر تکثرگرایی به ترتیب گرایش جهانی، گرایش استقلال طلبانه، کیفیت زندگی و وضعیت اجتماعی- اقتصادی است.